Η επεξεργασία διάτρησης είναι μια κοινή μέθοδος επεξεργασίας μετάλλων που λειτουργεί σε μια ποικιλία υλικών, συμπεριλαμβανομένου του ανθρακούχου χάλυβα, του γαλβανισμένου χάλυβα, του ανοξείδωτου χάλυβα, του αλουμινίου και του χαλκού. Αυτά τα υλικά έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα στην επεξεργασία σφράγισης.

Πρώτα απ 'όλα, ο ανθρακούχος χάλυβα είναι ένα συνήθως χρησιμοποιούμενο υλικό επεξεργασίας διάτρησης με καλή επεξεργασία και δύναμη και είναι κατάλληλο για την κατασκευή διαφόρων διαρθρωτικών εξαρτημάτων και εξαρτημάτων. Ο γαλβανισμένος χάλυβας έχει εξαιρετικές ιδιότητες κατά του διάσπαρου και είναι κατάλληλο για προϊόντα κατασκευής που απαιτούν αντοχή στη διάβρωση, όπως εξαρτήματα αυτοκινήτων και περιβλήματα οικιακής συσκευής.

Ο ανοξείδωτος χάλυβας έχει τα χαρακτηριστικά της αντοχής στη διάβρωση, την αντοχή σε υψηλή θερμοκρασία και την όμορφη εμφάνιση και είναι κατάλληλη για την κατασκευή μαγειρικής, επιτραπέζιων λογισμικών, αρχιτεκτονικής διακόσμησης και άλλων προϊόντων. Το αλουμίνιο είναι ελαφρύ, έχει καλή θερμική αγωγιμότητα και καλές ιδιότητες επεξεργασίας επιφάνειας και είναι κατάλληλο για την κατασκευή αεροδιαστημικών εξαρτημάτων, εξαρτημάτων αυτοκινήτων και ηλεκτρονικών περιβλήματος προϊόντων.

Ο χαλκός έχει καλή ηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα και είναι κατάλληλη για προϊόντα κατασκευής, όπως ηλεκτρικούς συνδετήρες, καλώδια και θερμαντικά σώματα. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με διαφορετικές ανάγκες προϊόντων και απαιτήσεις μηχανικής, μπορούν να επιλεγούν κατάλληλα υλικά για επεξεργασία διάτρησης για την κάλυψη των απαιτήσεων απόδοσης και ποιότητας των προϊόντων. Στις πρακτικές εφαρμογές, η επιλογή των υλικών πρέπει να εξετάζει συνολικά παράγοντες όπως οι μηχανικές ιδιότητες του υλικού, η αντίσταση στη διάβρωση, η απόδοση της επεξεργασίας και το κόστος για να εξασφαλιστεί ότι το τελικό προϊόν έχει εξαιρετική απόδοση και οικονομία.